Dlaczego wysoki poziom fosforu w diecie suchych krów jest szkodliwy dla zdrowia

Przede wszystkim: opanowanie podstaw

Zanim zagłębimy się w żywienie mineralne i mikroelementowe, musimy upewnić się, że racjon suchych krów spełnia podstawowe wymagania: smaczny racjon zapewniający odpowiednie spożycie paszy, właściwy poziom energii umożliwiający utrzymanie stabilnej kondycji ciała podczas okresu suszy oraz odpowiednią ilość białka na utrzymanie, regenerację tkanki wymienia i wzrost cielęcia. Aby opracować optymalny racjon suchych krów, należy przeanalizować wszystkie składniki racjonu, w tym minerały i mikroelementy.

Określenie zawartości minerałów w paszy jest kluczowe dla obliczenia odpowiedniej równowagi kationowo-anionowej (DCAB) w racjonie (stosunek potasu, sodu, siarki i chlorku). Jednak optymalne żywienie mineralne suchych krów wykracza poza właściwą strategię DCAB – ważne jest również sprawdzenie poziomów innych minerałów, takich jak fosfor i magnez. Jak widać na poniższym rysunku, magnez pozytywnie wpływa na hormonalną regulację poziomu wapnia we krwi krowy, lecz z kolei jest negatywnie oddziaływany przez wysoki poziom potasu.

Jaką rolę fosfor odgrywa w metabolizmie wapnia?

Fosfor odgrywa ważną, ale negatywną rolę w metabolizmie wapnia. Wyższe spożycie fosforu ogranicza wchłanianie wapnia przez krowę. Wyższe stężenia fosforanów powodują zmniejszoną produkcję i zwiększoną degradację 1.25-dihydroksywitaminy D oraz stymulują wydzielanie parathormonu (PTH). W tym stanie niedoboru witaminy D wchłanianie wapnia w jelitach maleje, a wydzielanie PTH wzrasta. Stymuluje to produkcję 1.25-dihydroksywitaminy D, ale na tym etapie prowadzi do nadmiernej utraty fosforanów z moczem.

Obecnie mamy sytuację, w której różne systemy metaboliczne działają przeciwko sobie. Krowa nie jest w stanie tego rozwiązać sama, ponieważ niskie spożycie paszy skutkuje niedoborem niezbędnego fosforu i wapnia. Wymagane jest intensywne leczenie, które jednak niesie ze sobą ryzyko niepowodzenia. Dlatego tak ważne jest zapobieganie sytuacji, w której krowy trafiają do tego stanu.

Niskofosforowa dieta dla suchych krów w praktyce

Zapotrzebowanie krowy na fosfor w okresie suchym wynosi zaledwie 2-3 g na kilogram suchej masy (SM). Opracowanie diety niskofosforowej dla suchych krów może wiązać się z dodatkowymi kosztami, ale przy wyraźnych korzyściach zdrowotnych i ekonomicznych w dłuższej perspektywie okaże się, że te pieniądze zostały dobrze wydane. Badania terenowe przeprowadzone przez naszą firmę potwierdzają potrzebę stosowania diet niskofosforowych. Wykazują one, że redukcja fosforu o 1 g na kilogram suchej masy w okresie przedobniżkowym może prowadzić do 19% mniejszej liczby przypadków subklinicznej hipokalcemii (SCHC). Znaczenie zapobiegania subklinicznej hipokalcemii (SCHC) przedstawiono na poniższym rysunku.

Dodatkowo zauważysz, że gdy zaczniesz obniżać zawartość fosforu w diecie dla suchych krów, zazwyczaj stosuje się pasze o niskiej zawartości fosforu, ale jednocześnie o korzystnym stosunku energii do białka i niskiej zawartości potasu. To oznacza, że taka dieta spełnia wszystkie warunki wstępne do optymalnego przygotowania krów do kolejnej laktacji. Korzystając z tego rodzaju diety, zapobiegniesz wielu ryzykom podczas porodu, utrzymując go bezpiecznym i prostym. Podsumowując, obniżenie zawartości fosforu jest nie tylko korzystniejsze dla zdrowia krów, ale również lepsze dla bilansu fosforowego w gospodarstwie i czasem może prowadzić do obniżenia kosztów produkcji. Efektem jest większa szansa na bezproblemowy początek laktacji.