Zmniejszenie zawartości fosforanów w paszy dla zwierząt dla zrównoważonego środowiska życia

Chociaż kraje różnią się podejściem do tego zagadnienia, od 2020 roku UE zalicza skałę fosforanową i fosfor do surowców krytycznych, których maksymalne poziomy należy ograniczyć. Jednocześnie ostatnio wystąpił poważny niedobór tych materiałów, co powoduje gwałtowne wzrosty cen i zwiększoną konkurencję o ich dostawy. Te zmiany pokazują, że fosforan nie jest problemem wyłącznie Europy Zachodniej, lecz również podkreśla znaczenie ostrożnego stosowania w całym sektorze.

Jakie więc są możliwości zmniejszenia zawartości fosforanów w paszy, nie rezygnując przy tym ze zdrowia, dobrostanu i optymalnego wzrostu zwierząt?

To zagadnienie będzie zyskiwać na znaczeniu w nadchodzących dekadach, podobnie jak redukcja azotu, CO2 i metanu. Sektor paszowy podejmuje te wyzwania, a Koudijs chce pomagać swoim klientom w osiąganiu celów redukcyjnych. W tym artykule omawiamy możliwości redukcji fosforanów w paszach dla zwierząt bez negatywnych skutków.

Różnice w zawartości fosforu

W różnych sektorach zwierzęcych w Europie występują znaczne różnice w zawartości fosforu brutto w paszach. Na przykład w sektorze drobiu niosącego jaja zawartość nieorganicznego fosforu w paszy wynosi od 0,40 do 0,55% dla tego samego rodzaju paszy. Dla świń mięsnych waha się ona między 0,40 a 0,60%.

Przy bliższej analizie różnice te wynikają głównie z wymagań związanych z formulacją pasz dla zwierząt. Istnieje kilka podstawowych przyczyn tego stanu rzeczy: 1) konserwatywne podejście do żywienia, 2) stosowanie starszych generacji fitazy oraz 3) niewłaściwe dawkowanie fitazy. Przy wyższych wymaganiach fosforowych i niższym dawkowaniu starszych generacji fitazy zawartość fosforu brutto w paszach pozostaje stosunkowo wysoka. Powoduje to znaczny wzrost kosztów, który nie jest już uzasadniony przy obecnej dostępności wysokiej jakości fitaz.

Niewystarczające wykorzystanie fitazy

Jednym z powodów, dla których wiele firm związanych z łańcuchem produkcji zwierzęcej nie wprowadziło jeszcze w swoich zaleceniach zwiększonego stosowania fitazy, jest fakt, że nie mają one bezpośredniego związku z produkcją pasz. Firmy te często wydają ogólne zalecenia dotyczące poziomów fosforu w paszach, które nie biorą, lub tylko częściowo biorą, pod uwagę zastosowanie fitazy. W rezultacie firmy decydują się na podejście ostrożne i dodają dodatkowy margines bezpieczeństwa.

Więcej możliwości z fitazą, niż myślisz

Tymczasem eksperymenty na zwierzętach wykazały, że superdawkowanie najnowszej generacji fitaz, zarówno u drobiu, jak i u świń w określonym wieku, zapewnia doskonałe wyniki produkcyjne bez dodatku nieorganicznych minerałów fosforowych (MCP/DCP). Superdawkowanie nowej generacji fitaz zapewnia pełniejsze zniszczenie fitynianu, co skutkuje bardziej kompleksową redukcją fitynianu jako inhibitora trawienia. Umożliwia to zwierzętom przyswajanie większej ilości składników odżywczych z paszy oraz surowców. Dodatkową zaletą jest to, że pasza staje się bardziej strawna, uwalniając inne składniki odżywcze, które normalnie byłyby związane przez cząsteczki fitynianu. Należą do nich białka (poprawiające strawność aminokwasów) oraz w mniejszym stopniu skrobia, a nawet naturalnie występujące minerały i pierwiastki śladowe, takie jak wapń, miedź, żelazo i cynk. Ponadto superdawkowanie ma efekt oszczędności kosztów.

Inne strategie ograniczania stosowania fosforanów

Oprócz zastosowania i zwiększonego dawkowania fitazy, istnieją inne możliwości ograniczenia stosowania fosforanów. Przy zmniejszaniu ilości nieorganicznego fosforu ważne jest, aby znać i monitorować zawartość fosforu w używanych surowcach. W ten sposób można dokładniej dopasować obliczenia do potrzeb żywieniowych zwierząt.

Od czasu do czasu normy dotyczące pasz muszą być ponownie ocenione i zaktualizowane na podstawie najnowszych wyników badań. Koudijs posiada doświadczenie w identyfikowaniu możliwości w codziennej praktyce. Jeśli jesteś zainteresowany, możesz omówić to szczegółowo ze swoim Koudijs Account Manager.